Gisteren hebben we Popje laten inslapen. Ze ging verder achteruit en verdere aftakeling wilden we haar besparen. Nu is Pop tot de laatste minuten nog vrolijk geweest… We wisten dat ze niet meer beter kon worden, haar lijfje werd dumnner en ze begon mank te worden. We hebben haar in haar geliefde tuin begraven, onder de pruimenboom. Het is goed zo, al missen we haar lieve koppie, haar hoge blafje en kwispelende staartje……
Onze dappere Lola-Pop…..
Vandaag gaat het gebeuren
Terwijl de bloemen vrolijk kleuren
De zon ons verwarmd
En ons met stralen omarmd…
Jouw leventje gaat voorbij|
Toch zijn jouw laatste uurtjes ook blij
We waren twee jaar bij elkaar
Als een echt bullen-baasje-paar…
Je lebbert mijn tranen weg
Terwijl ik van alles tegen je zeg
Dan kruip je lekker op je stoel
En laat de boel de boel…
We weten dat jouw ziekte sterker is
Het is al lange tijd met jouw lijfje mis
Maar je staartje blijft kwispelen als je ons ziet
Je bent zo’n ontzettende lieve deugniet…
Vanmorgen nam ik dan toch dat moeilijke besluit
“we trekken de stekker eruit”..
Ik wil jou verdere aftakeling besparen
Maar zal je altijd in mijn hart bewaren…
Jouw kusjes branden op mijn huid
Al kwispelend stap jij dit leven uit
Een leven wat jou niet altijd meezat
Maar gelukkig heb je toch nog twee mooie jaren bij ons gehad…
Lieve Lola-Pop je mag nu rusten langs jouw dijk
En iedere dag als ik naar jouw grafje kijk
Weet ik dat het fijn was jou te kennen
En ooit zal jouw te moeten missen wel wennen…
Lieve Pop, jouw herinnering zit diep in mij
Jouw smalle toetje maakte mij blij
Jouw hoge blafje klonk als muziek in mijn oren
Ik zal dat altijd blijven horen…
Je was dapper en vocht steeds door
Maar lieverd dat hoeft nu niet langer meer hoor
Voor altijd blijven we van je houden…
Tot ooit, bij Garçon op de regenboogbrug…
Jouw optimisme en vrolijkheid
Popje onze kleine lieve meid
Wij knokken ons net als jij door ons verdriet heen
En denken met een glimlach want zoals jou is er geen één…
Je baasjes Eric en Judith en je broertjes Basco en Kipa!!!
De bulletjes 